Smary używane do nart biegowych do stylu klasycznego muszą wykazywać się cechą przylepiania do powierzchni śniegu przy dużym nacisku ślizgu, a poślizgu po śniegu przy jego małym nacisku. Smaruje się nimi precyzyjnie określoną na narcie strefę komory. Komorę stanowi ok. 1/3 środkowa długość ślizgu pod wiązaniem. Unosi się ona nad płaszczyzną toru w przypadku równomiernego obciążenia obu nart przez narciarza, a dociska do toru w momencie przeniesienia ciężaru na jedną nogę. Smar na trzymanie umożliwia wtedy chwycenie się narty toru i wykonanie przez narciarza odbicia do przodu z tej narty, co stanowi zasadniczy mechanizm ruchu w stylu klasycznym. Poza strefą komory ślizg smaruje się na poślizg (smarami poślizgowymi).
Więcej o smarach na trzymanie w moim artykule "Wszystko o smarach narciarskich"